namolnie

  • Definicja
    pot.  w sposób narzucający się innym i niedający im spokoju
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  nachalnie
    natarczywie
    natrętnie
    hiperonimy:  uparcie
  • Cytaty

    Gdziekolwiek jechał lub miał spotkanie z kolegami, dzwonił i tak namolnie prosił, aż ulegała i dołączała do kompanii.

    źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001

    Krążę i gapię się ostro i namolnie.

    źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Moje pierwsze samobójstwo i dziewięć innych opowieści, 2006

    Był napastliwy w stosunku do klientów i sami zresztą przychodzili do mnie ze skargą. Namolnie zachęcał do wrzucania datków do koszyka, który rzeczywiście pozwoliłam mu wziąć. Nie chciałam zabronić mu kwestowania. Jego zachowanie zmusiło mnie do takiego działania.

    źródło: NKJP: Bez serca?, Gazeta Wrocławska, 2003-04-09
  • Odmiana

    część mowy: przysłówek

  • Pochodzenie

    Zob. namolny

CHRONOLOGIZACJA:
1904, SJPWar
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 27.01.2016