poduszczyć

  • książk.  namówić kogoś do zrobienia czegoś złego bądź niebezpiecznego


  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • hiperonimy:  namówić
  • Według jednej z opowieści podczas wydanej przez siebie uczty wiecznie siejący zamęt Briccriu poduszczył trzech ulsterskich bohaterów [...] do współzawodnictwa [...].

    źródło: NKJP: Internet

    Przedtem sprzeniewierzyłem się własnym obietnicom i wyeksmitowałem niemiecką rodzinę. Zrobiłem to z poduszczenia urzędnika z ratusza, tego samego, który przydzielił nam mieszkania.

    źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008

    Walka o ziemię, za poduszczeniem rodzimych i zagranicznych ekstremistów, przybrała formy krwawego i trwającego już blisko 40 lat konfliktu etnicznego.

    źródło: NKJP: Weronika Kostyrko, Wojciech Jagielski: Jądro ciemności, Gazeta Wyborcza, 1996-11-16

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. poduszczę
    poduszczymy
    2 os. poduszczysz
    poduszczycie
    3 os. poduszczy
    poduszczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. poduszczyłem
    +(e)m poduszczył
    poduszczyłam
    +(e)m poduszczyła
    poduszczyłom
    +(e)m poduszczyło
    poduszczyliśmy
    +(e)śmy poduszczyli
    poduszczyłyśmy
    +(e)śmy poduszczyły
    2 os. poduszczyłeś
    +(e)ś poduszczył
    poduszczyłaś
    +(e)ś poduszczyła
    poduszczyłoś
    +(e)ś poduszczyło
    poduszczyliście
    +(e)ście poduszczyli
    poduszczyłyście
    +(e)ście poduszczyły
    3 os. poduszczył
    poduszczyła
    poduszczyło
    poduszczyli
    poduszczyły

    bezosobnik: poduszczono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. poduszczmy
    2 os. poduszcz
    poduszczcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. poduszczyłbym
    bym poduszczył
    poduszczyłabym
    bym poduszczyła
    poduszczyłobym
    bym poduszczyło
    poduszczylibyśmy
    byśmy poduszczyli
    poduszczyłybyśmy
    byśmy poduszczyły
    2 os. poduszczyłbyś
    byś poduszczył
    poduszczyłabyś
    byś poduszczyła
    poduszczyłobyś
    byś poduszczyło
    poduszczylibyście
    byście poduszczyli
    poduszczyłybyście
    byście poduszczyły
    3 os. poduszczyłby
    by poduszczył
    poduszczyłaby
    by poduszczyła
    poduszczyłoby
    by poduszczyło
    poduszczyliby
    by poduszczyli
    poduszczyłyby
    by poduszczyły

    bezosobnik: poduszczono by

    bezokolicznik: poduszczyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: poduszczywszy

    gerundium: poduszczenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: poduszczony

    odpowiednik aspektowy: poduszczać

  • bez ograniczeń + poduszczyć +
    KOGO + do CZEGO
  • st.pol. poduścić

    Podstawą jest słow. czasownik *ustiti, *uščǫ 'otwierać usta, by mówić; mówić, przemawiać, pouczać, namawiać', utworzony od psł. *usta 'usta'. Znaczenie 'namawiać, podburzać' rozwinęło się prawdopodobnie dopiero w czasownikach przedrostkowych (Bor.).

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XV w., SStp
W postaci: poduścić
Data ostatniej modyfikacji: 20.07.2023