prowokatorka

  • kobieta, która urządza prowokację

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną

  • Ta literacka i życiowa prowokatorka na scenie zabrzmiałaby jeszcze mocniej.

    źródło: NKJP: Remigiusz Grzela: Bądź moim Bogiem (?), 2007

    Ale ona jest inna, taka dziecinna, a z drugiej strony niezła z niej prowokatorka.

    źródło: NKJP: Kinga Dunin: Obciach, 1999

    Była prowokatorką na usługach bezpieki.

    źródło: NKJP: Marian Brandys: Dziennik 1972, 1997

    Przeszła wszystkie transformacje, jakich można dokonać: od wyuzdanej prowokatorki, przez bogatą gwiazdę pop, aż po przykładną mamusię i zdolną aktorkę.

    źródło: NKJP: Piotr Berger: Mocne strony kobiety, Cosmopolitan, nr 08, 2000

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. prowokatorka
    prowokatorki
    D. prowokatorki
    prowokatorek
    C. prowokatorce
    prowokatorkom
    B. prowokatorkę
    prowokatorki
    N. prowokatorką
    prowokatorkami
    Ms. prowokatorce
    prowokatorkach
    W. prowokatorko
    prowokatorki
CHRONOLOGIZACJA:
1864, J. Alcyata: Wizerunki polityczne..., books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 13.09.2018