szmalcownik

Żaden najsprytniejszy szmalcownik w dzielnicy nie spojrzy w kierunku synowej architekta, który wśród warszawskiej inteligencji był filarem prawicy.

źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957

Oszczędziłem zebranym gorzkiej refleksji i nie powiedziałem, że gdyby mój ojciec po studiach pozostał w Paryżu, zamiast w końcu lat trzydziestych wracać do Polski, to przeżyłby wojnę, nie ożeniłby się z moją matką, która zginęła razem z nim, zadenuncjowana przez szmalcownika na „linii otwockiej”, może ożeniłby się z Francuzką i mnie wcale nie byłoby na świecie...

źródło: NKJP: Daniel Passent: Choroba dyplomatyczna, 2002

Dowiedziałam się wtedy, że ciotka dalej romansowała z tym szmalcownikiem, przepijając z nim pieniądze, które mój ojciec dawał mu na ratowanie matki.

źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Drohobycz, Drohobycz, 1997

Kontakty z drugą stroną muru, poza oczywistym niebezpieczeństwem związanym z przenoszeniem materiałów ruchu oporu, były obarczone jeszcze jednym, wówczas szczególnie dojmującym zagrożeniem: Niemcy, a czasami Polacy (szmalcownicy) wyłapywali ludzi mających semicki wygląd.

źródło: NKJP: Krzysztof Burnetko, Witold Bereś: Marek Edelman. Życie. Po prostu, 2008

Podczas wojny, z żoną Żydówką, uciekają z wileńskiego getta, dwa razy wykupują się z rąk szmalcowników w mundurach granatowej policji.

źródło: NKJP: Robert Leszczyński: Autobiografia truciciela umysłów, Gazeta Wyborcza, 1996-02-14