wprawka
-
coś wykonywanego w celu uzyskania doświadczenia odnoszącego się do jakiegoś rodzaju aktywności
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- dobra, mała; studencka, szkolna wprawka; pierwsze wprawki; wprawka literacka, taneczna, warsztatowa
-
W 1990 r. wyreżyserował dwa filmy krótkometrażowe [...]. Były to wprawki przed prawdziwymi wyzwaniami reżyserskimi, jakie wkrótce potem przed nim stanęły.
źródło: NKJP: Internet
Barrett poza młodzieńczymi wprawkami wcześniej nie komponował. Teraz jednak się przełamał i w ciągu zaledwie pół roku powstał materiał na dwa single i album.
źródło: NKJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronika czasów popkultury, 2000
Audiokurs „Japoński. Kurs podstawowy” wydany przez wydawnictwo X to bardzo dobra wprawka dla osób, które rozważają naukę japońskiego. Daje on przedsmak tego, czego mogą się one spodziewać przy bardziej intensywnych kursach.
źródło: NKJP: ol: Japoński dla świeżaków, Dlaczego?, 2010-08-17
Wojnę z Polską Hitler potraktował z jednej strony jako wprawkę przed swym właściwym wielkim przedsięwzięciem, z drugiej natomiast jako akcję karną.
źródło: NKJP: Stanisław Rosnowski: Odtrącone zaloty, Polityka, 2000-08-26
Cała rzecz w tym, że Josip traktuje moje pisanie jako wprawki do zawodu. Kiedyś nieopatrznie napomknąłem o polonistyce.
źródło: NKJP: Tadeusz Zimecki: Ja, Franek..., 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wprawka
wprawki
D. wprawki
wprawek
C. wprawce
wprawkom
B. wprawkę
wprawki
N. wprawką
wprawkami
Ms. wprawce
wprawkach
W. wprawko
wprawki
-
+ wprawka + (JAKA)
+ wprawka + (do CZEGO | przed CZYM) -
Od: wprawić (się); zob. prawić