wrogo

  • Definicja
    w sposób świadczący o nieprzyjaznych uczuciach wobec kogoś lub czegoś
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • Połączenia
    • wrogo odnosić się, przyjąć; nastawiony, nastrojony, traktowany, usposobiony, ustosunkowany; patrzeć, reagować, spojrzeć, spytać wrogo
  • Cytaty

    Pozostali rozpięli kabury i patrzyli wrogo na tłum, który groźnie się poruszył.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003

    Moje słowa przyjął nie tylko niechętnie, ale wręcz wrogo.

    źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985

    - No, to co? - rzuciłem chłodno, prawie wrogo.

    źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972

    Igę natomiast zaślepiała miłość do niego. Gdy mówiłam, że jest kobieciarzem, a na ulicy ogląda się za każdą seksownie ubraną panienką, nie chciała mi wierzyć. Zarzucała, że jestem do niego wrogo nastawiona.

    źródło: NKJP: On ma romans, Naj, nr 24, 2003
  • Odmiana

    część mowy: przysłówek

  • Pochodzenie

    Zob. wróg

CHRONOLOGIZACJA:
1919, SJPWar
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 05.07.2016