i koniec
rzadziej
i koniec kropka
rzadziej
i kropka
część mowy: komentarz metatekstowy
pot.
mówiący uważa, że to, co mówi, to wystarczająco dużo, aby nie mówić dalej na ten temat
|
Nie zrozumieją, choćby mówił cały dzień... „Dlaczegoś to zrobił?” Musiał tak zrobić i koniec.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953
|
|
Nie potrafię się z tym pogodzić... Nie umiem i koniec.
źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie Odcinek 281 i 282 dodatkowe sceny, 2010
|
|
Powiedz im, że mama się nie zgadza i koniec.
źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
|
|
Już ty, Krzysztof, nie zalewaj, że obserwujesz życie. Nieśmiały jesteś, i koniec.
źródło: NKJP: Stanisław Kowalewski: Czarne okna, 1961
|
|
Tego lata młodzi z dzieckiem przenieśli się nad Wisłę do altanki na działkach. Kasia uparła się: na działkę i koniec.
źródło: NKJP: Anna Tyskowa: Wściekły jestem, śliczna moja, Polityka nr 2326, 2001-12-01
|
_ i koniec |
ograniczenia zakresu użycia:
Nie po zd.pyt., rozk.
|
szyk: wewnętrzny: stały zewnętrzy: stały: pozycja finalna |
Data ostatniej modyfikacji: 13.02.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN