Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | biedula |
biedule |
ndepr |
biedule |
depr | ||
D. | bieduli |
biedulów bieduli |
neut |
biedul |
char | ||
C. | bieduli |
biedulom |
|
B. | biedulę |
biedulów biedule |
|
N. | biedulą |
biedulami |
|
Ms. | bieduli |
biedulach |
|
W. | biedulo |
biedule |
ndepr |
biedule |
depr |
Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm bieduli / biedul i B. lm biedule . Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B. lm biedulów lub r. ż., D. lm bieduli / biedul i B. lm biedule .
Pochodzenie
Definicja
Noty o użyciu
Używane także w postaci bidula ; wariant ten ma przeważnie charakter potoczny, ale jest także używany w celu podkreślenia nacechowania ekspresywnego wypowiedzi lub w stylizacji gwarowej.
Warianty
- rzadziej bidula
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
Relacje znaczeniowe
Cytaty
No, ale co ten biedula polityk ma robić? Nie pojechać? Zaszczują, że nieczuły na krzywdę ludu polskiego. źródło: Internet: nowosci.com.pl |
|
[...] profesor Petersen rzetelnie obtańcowywał uczennice, które nie cieszyły się powodzeniem u kolegów. Ostatecznie, biedule nie powinny tego wieczora podpierać ścian. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Róża Selerbergu, 2006 |
|
Biedula, dał się zwyczajnie zmanipulować. źródło: Internet: twitter.com |
|
Do mojej miejscowości została podrzucona sunia. Błąka się biedula. źródło: Internet: b1.pl |
|
[...] bystrzejsi od Zygmunta III Wazy szybko zorientowali się, że to podkopywacze ich władzy. I pozbyli się jezuitów [...]. A polski król przyhołubił biedulów, ślepy i głuchy na rzeczywistość, co było jego cechą główną. źródło: Internet: forum.pytamy.online |
|
- Nie tańczysz? - pan od gimnastyki zatrzymał się obok mnie, pewno mu się zrobiło żal samotnej biduli. źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1976 |