nieboga
-
książk. istota (człowiek lub zwierzę) wywołująca u mówiącego litość lub współczucie z powodu sytuacji, w jakiej się znajduje
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
Lekko była ubrana, bo nie miała niczego więcej, a w drodze złapała ją zawierucha z mrozem i nieboga zamarzła na drodze.
źródło: NKJP: Ignacy Krowiak: Wspomnienia dziadka Ignacego - cz. XIV, Pinezka.pl, 2005-05
Według Długosza nasłał swe sługi na żonę Ludgardę biorącą kąpiel w łaźni obok młyna na Bogdance (u podnóża Zamku, obok obecnego Placu Wielkopolskiego), a ci udusili niebogę.
źródło: NKJP: KRIS: Kopią w królewskich piwach, Nasze Miasto Poznań, 2002-10-03
Panienka z bufetu z nudów czyta książkę obłożoną w szary papier. Rzecz musi nieźle kręcić jej w głowie, bo nieboga nie reaguje nawet na prośby o rachunek.
źródło: NKJP: Przez tunel, Dziennik Polski, 2000-09-09
Usłyszeliśmy żałosne miauczenie, długą chwilę nie mogliśmy zlokalizować miejsca, skąd ta skarga dochodzi... a ten nieboga, mokry i wystraszony, wystawił łepek spod kupki chrustu, w której się zagrzebał i siedział cicho.
źródło: Internet: klub.senior.pl
[...] zaraz znajdą się tysiące krewnych, których ten nieboga pewnie nawet z fotografii nie znał, aby sądzić się o spadek wieczysty.
źródło: Internet: forum.gazeta.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nieboga
niebogi
D. niebogi
niebóg
C. niebodze
niebogom
B. niebogę
niebogi
N. niebogą
niebogami
Ms. niebodze
niebogach
W. niebogo
niebogi
Inne uwagi
Używane również w m1, gdy mowa o mężczyznach, oraz m2, gdy mowa o zwierzętach, z zastosowaniem form równokształtnych z ż.
-
Od: psł. przym. *nebogъ 'niemający żadnego majątku, biedny, nieszczęsny'