Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | biedulka |
biedulki |
|
D. | biedulki |
biedulek |
|
C. | biedulce |
biedulkom |
|
B. | biedulkę |
biedulki |
|
N. | biedulką |
biedulkami |
|
Ms. | biedulce |
biedulkach |
|
W. | biedulko |
biedulki |
Definicja
Noty o użyciu
Używane także w postaci bidulka ; wariant ten ma przeważnie charakter potoczny, ale jest także używany w celu podkreślenia nacechowania ekspresywnego wypowiedzi lub w stylizacji gwarowej.
Warianty
- rzadziej bidulka
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
Relacje znaczeniowe
Cytaty
Przez uchylone drzwi celi spojrzałem na swoją żonę. Stała biedulka przy kracie i uśmiechała się do mnie przez łzy. źródło: Michał Wysocki: Osaczony: w sprawie śmierci Grzegorza Przemyka, 1997 (books.google.pl) |
|
Wszystkie żony paradują w długich jedwabnych nocnych koszulach, zakupionych w białostockich sklepach. Myślały, biedulki, że są to suknie wieczorowe. źródło: Ester Gessen: Drogi, których nie wybieramy, 1998 (books.google.pl) |
|
- Jeszcześ głodna, biedulko? - rzekł Adam, znów ułamał sporą okruszynę i rzucił myszce. źródło: Józef Ondrusz: Cudowny chleb: podania, baśnie i opowieści cieszyńskie, 1984 (books.google.pl) |
|
Moja córeczka leżała na intensywnej terapii noworodków. Panował tam niesamowity nastrój. Tworzyły go z pewnością pielęgniarki opiekujące się z czułością tymi biedulkami. źródło: NKJP: Rodzić po ludzku, Gazeta Wyborcza, 1994-08-16 |
|
Nie znosi litości, nazywania bidulką. Gdy ktoś na jej widok wykrzykuje: Taka młoda, taka ładna, a taka kaleka - patrzy z politowaniem. źródło: NKJP: Irena Łaszyn: Nie jestem już bidulką, Dziennik Bałtycki, 2010-06-18 |