- Czy ja ci nie przeszkadzam? - droczy się Aga z uśmiechem. - Skądże znowu - odpowiadam, zgodnie zresztą z prawdą, bo i tak nie interesują mnie gadki opalonych i bladych ekspertów.
źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik ciężarowca, 2007
- Cóż to za trudna robota! Żona pracowała tam również! - Honorowo? - Skądże znowu! Płacono nam.
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
- Czyżby mnie pan unikał? - Nie, skądże znowu! - zaprzeczył odruchowo. Wcale nie ciebie, tylko rozmowy z tobą, a to zupełnie coś innego, pomyślał.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu,1998
Jest trzyliterową odpowiedzią, początkiem zdania: „Uważam...” i „Sądzę...” oraz przemilczeniem (nie kłamstwem - skądże znowu!).
źródło: NKJP: Ewa Pągowska: Słowa klucze, 2000
Odmiana
część mowy: komentarz metatekstowy
podklasa: dopowiedzenie
Składnia
/skądże znowu/
ograniczenia zakresu użycia:
nie: po Zd. rozk
szyk: wewnętrzny: stały zewnętrzny: stały obligatoryjny poprzedzający kontekst