-
1.
przest. osoba, która ciągle wyraża swoje niezadowolenie w sposób dokuczliwy i męczący -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Dla mojego 15-letniego syna stan wojenny to historia, której uczy się z podręczników i opowieści starego, stetryczałego mantyki. Czyli moich.
źródło: NKJP: Włodzimierz Jurasz, Marek Lubaś-Harny: Czy to dobrze, że Polacy zapominają o stanie wojennym?, Gazeta Krakowska, 2005-12-17
[...] u nas w kraju tak już jest, że wszyscy narzekają. Nie wiem, dlaczego. Niektórzy nie mają powodu w życiu osobistym, to szukają w życiu społecznym – i zawsze coś znajdą! [...] Bardzo mi przykro, że moi rodacy są takimi mantykami.
źródło: Internet: szostkiewicz.blog.polityka.pl
Ależ mantyka z tej [...]! Już mam dość jej łamiącego się, skamlającego głosu!
źródło: Internet: wiadomosci.dziennik.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mantyka
mantycy
mantyki
ndepr mantyki
depr D. mantyki
mantyków
mantyk
C. mantyce
mantykom
B. mantykę
mantyków
mantyki
N. mantyką
mantykami
Ms. mantyce
mantykach
W. mantyko
mantycy
mantyki
ndepr mantyki
depr Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm mantyk , B. lm mantyki . Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B lm mantyków lub r.ż., D lm mantyk , B. lm mantyki .
-
st.pol. mantyka 'torba podróżna'
z łac. mantica 'worek, sakwa, torba żebracza'