deminutivum

rzadziej deminutiwum

  • jęz.  wyraz utworzony od innego wyrazu, oznaczający coś mniejszego od tego, co jest nazywane przez wyraz podstawowy, albo też wyrażający nacechowanie emocjonalne, zwykle pozytywne
    • rzadziej deminutiwum
  • [deminutiwum]

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • synonimy:  zdrobnienie
  • Tę przeciwstawną w stosunku do prymarnej funkcję zdrobnień doskonale wyczuwał Stefan Kisielewski. Wśród wielu środków stylistycznych, jakie prześledzić można chociażby w czasie lektury jego Dzienników, dużą grupę stanowią właśnie deminutiva - użyte złośliwie, ironicznie, sarkastycznie: [...] Żyję więc małą naszą polityczką, Już sobie prymasik na komunizm poszczekał [...].

    źródło: NKJP: Jan Miodek: Słowa czułe, słowa zjadliwe, Wiedza i Życie nr 10, 1997

    A zatem, w świadomości użytkowników języka cząstka -ka służy do zdrabniania i spieszczania wyrazu rodzaju żeńskiego, podobnie jak morfem -ek służy do tworzenia deminutivum rodzaju męskiego.

    źródło: NKJP: Internet

    Obraz Sołżenicyna, jak każdego proroka, bywa tendencyjny i namiętny, czasami jawnie pod tezę skrojony. Choćby ów podział na ograbiony naród i gromadkę łupieżców. Skąd to deminutiwum?

    źródło: NKJP: Mariusz Wilk: Wilczy notes, 2007

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. deminutivum
    deminutiva
    D. deminutivum
    deminutivów
    C. deminutivum
    deminutivom
    B. deminutivum
    deminutiva
    N. deminutivum
    deminutivami
    Ms. deminutivum
    deminutivach
    W. deminutivum
    deminutiva
  • łac. deminutivum 'zdrobnienie'

CHRONOLOGIZACJA:
1809, Tomasz Szumski, Dokładna nauka języka i stylu polskiego w dwoch częściach, cz. 1, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 09.08.2021