oczajdusza
-
pejorat. przest. osoba lekko traktująca życie, niepoważna, lubiąca się bawić
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
W Zdzichu siedzi szelma, straszliwie niespokojny duch. Żaden z niego - bo co to, to nie! - oczajdusza, ale też trudno stawiać go komukolwiek za wzór stateczności.
źródło: NKJP: W Zdzichu szelma siedzi, Dziennik Polski, 2001-01-20
Zdanie naczelnika powszechnie się przyjęło; z kimkolwiek porozmawiać, każdy uważał, że Samowałow poszedł szukać nowych przygód. Zwykły oczajdusza, pędziwiatr.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
Staruszka – oczajdusza piekielna! – przygryzała grafitowe włosy i udawała czarta. [...] Zaraz przeobrażała się w wiedźmę, głaszcząc wyimaginowanego kota na własnym garbie.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Rebelia, 2007
Na razie Pinchasa Jakobowa martwi kiepska reputacja jego ziomków jako oczajduszów i pijaków.
źródło: Aleksander Ziemny: Resztki mniejszości, czyli Żydzi polscy dzisiaj, 1997 (books.google.pl)
Nic dziwnego, że padają ofiarą przypadku i wpadają w sieci spryciarzy, oczajdusz i pomylonych entuzjastów, którzy swoje mistyfikacje upychają, gdzie się da.
źródło: Maksymilian Berezowski: Koniecznie skandal, 1983 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. oczajdusza
oczajdusze
ndepr oczajdusze
depr D. oczajduszy
oczajduszów
oczajdusz
C. oczajduszy
oczajduszom
B. oczajduszę
oczajduszów
oczajdusze
N. oczajduszą
oczajduszami
Ms. oczajduszy
oczajduszach
W. oczajduszo
oczajdusze
ndepr oczajdusze
depr Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm oczajdusz , B. lm oczajdusze . W przeciwnym razie używa się r. m1, D. i B. lm oczajduszów lub r. ż, D. lm oczajdusz , B. lm oczajdusze .
-
st.rus. otčaj-duša
Od: wyrażenia otčajannaja duša 'niepokorny duch'
W postaci: odczajdusza
Inne znaczenie: 'złodziej, rabuś, rozbójnik'