werkmajster

  • daw.  rzemieślnik, który miał uprawnienia do samodzielnego prowadzenia warsztatu i szkolenia uczniów w swoim rzemiośle
  • CZŁOWIEK I TECHNIKA

    Przemysł

    rzemiosło


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Edukacja i oświata

    pozaszkolne formy nauczania


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

  • synonimy:  majster
    werkmistrz
  • Dalej wybudowano domy mieszkalne dla werkmajstra i jego pomocnika, domy noclegowe dla drużyn konduktorów i maszynistów oraz część warsztatów podręcznych.

    źródło: Irena Pietrzak-Pawłowska: Wielkomiejski rozwój Warszawy do 1918 r., 1972 (books.google.pl)

    [...] gdyby nie ten werkmajster, co się głupi dał nabrać i z nią się ożenił, to by skończyła pod płotem.

    źródło: Janina Surynowa Wyczólkowska: Ze wspomnień straganiarki, 1972 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. werkmajster
    werkmajstrowie
    werkmajstrzy
    ndepr
    werkmajstry
    depr
    D. werkmajstra
    werkmajstrów
    C. werkmajstrowi
    werkmajstrom
    B. werkmajstra
    werkmajstrów
    N. werkmajstrem
    werkmajstrami
    Ms. werkmajstrze
    werkmajstrach
    W. werkmajstrze
    werkmajstrowie
    werkmajstrzy
    ndepr
    werkmajstry
    depr
  • niem. Werkmeister

CHRONOLOGIZACJA:
1838, Gazeta Warszawska, nr 107, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 26.07.2024