zawistnik
-
książk. pejorat. osoba, która zazdrości komuś czegoś i życzy mu, aby to utracił
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: zawiśnik
-
Zawistnicy mówili o nim, że ma nadmiar inteligencji i brak mu poczucia humoru.
źródło: NKJP: Helena Zaworska: Wesołe życie Karola, Gazeta Wyborcza, 1995-12-04
Jak to w klasie, jest prymus, zawsze obowiązkowo najlepszy, jest zawistnik, który zazdrości mu sukcesów, są słabi i są silni, na szczęście najsilniejszy ma dobre serce.
źródło: NKJP: Zdzisław Pietrasik: Prosto z serca, Polityka nr 2646, 2008-03-22
Jak na doświadczonego wojownika i dworzanina przystało, wiedział, że najważniejsza jest skromność i dyskrecja, które co prawda nie chronią przed posiadaniem wrogów i zawistników, ale pomagają ograniczyć ich liczbę blisko siebie.
źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy: Rycerze w służbie dam i dworu, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zawistnik
zawistnicy
ndepr zawistniki
depr D. zawistnika
zawistników
C. zawistnikowi
zawistnikom
B. zawistnika
zawistników
N. zawistnikiem
zawistnikami
Ms. zawistniku
zawistnikach
W. zawistniku
zawistnicy
ndepr zawistniki
depr -
Na podstawie indeksu haseł