spełna

  • przest.  to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że obejmuje ona wszystkie części tego
  • Kult Kościuszki w narodzie naszym należy do najszerzej i najgłębiej ugruntowanych [...]. Wolno sądzić, że utrzymuje się on trochę sposobem inercji, a ustalił się w okresie, kiedy rozmiar jego słuszności nie mógł się jeszcze spełna uprzytomnić.

    źródło: Stanisław Pigoń: O największym zwycięstwie Tadeusza Kościuszki, Słowo o Kościuszce, 1946-03-15 (polona.pl)

    Chrystus wykroczył jednocześnie poza chrześcijaństwo: zapowiedział w „Ojcze Nasz” epokę trzecią i kazał ludziom modlić się o jej nadejście. I odtąd nadchodził Duch Święty przez całą epokę chrześcijańską, aby wreszcie – gdy dokona się drugie wielkie przesilenie – przyjść „spełna” i objawić się w urzeczywistnionym ideale Bogo-ludzkości.

    źródło: Andrzej Walicki: Filozofia a mesjanizm, 1970 (polona.pl)

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • spełna _
    Cz. - cecha stopniowalna będąca rezultatem procesu lub czynności
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
  • Zob. pełny

CHRONOLOGIZACJA:
1611, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 02.09.2025