definitywnie II

I
  • to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że nie da się już go zmienić tak, żeby był mniejszy
  • wykładnik stopnia cechy

  • (quasi)synonimy:  kompletnie II
    skrajnie
    zupełnie
  • Temat robaków został dla niej definitywnie zamknięty.

    źródło: NKJP: Hanna Samson: Pułapka na motyla, 2000

    Milva odrzuciła koc i przysiadła się do ognia, definitywnie wybita ze snu.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 2001

    Chcesz, żebym pozostał niewinny. Tym razem na zawsze, definitywnie niewinny.

    źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 4, 1997

    Dziedziniec wydał mu się definitywnie pusty.

    źródło: NKJP: Marian Pankowski: Fara na Pomorzu, 1997

    Byłem odtąd definitywnie antykomunistyczny i antysowiecki.

    źródło: NKJP: Grzegorz Dobiecki: Porozumienie przeciwko diabłu, Gazeta Wyborcza, 1993-07-31

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator gradacji

  • definitywnie _
    Przym. st. równy - cecha będąca rezultatem działania
    szyk: zmienny, neutralna antepozycja
  • Zob. definitywny

CHRONOLOGIZACJA:
Zob. definitywnie I
Data ostatniej modyfikacji: 08.11.2014