-
to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że obejmuje ona wszystkie części tego
-
-
-
|
Był kompletnie pijany.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
|
|
Ale zaraz za miastem złapał nas ulewny deszcz, więc kompletnie przemoczeni musieliśmy wrócić do domów.
źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1993
|
|
Faceci w takich sytuacjach potrafią kompletnie odlecieć.
źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997
|
|
Kamienica istotnie jest secesyjna, zabytkowa i dziś kompletnie zrujnowana.
źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1997
|
|
Zamurowało mnie kompletnie.
źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1993
|
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
kompletnie _ Przym. st. równy, Cz. - cecha stopniowalna będąca rezultatem procesu lub czynności |
ograniczenia zakresu użycia:
nie: z Przym. utworzonymi za pomocą formantów wyrażających osłabienie natężenia danej cechy, np. -awy
|
szyk: zmienny: neutralna antepozycja |
-
CHRONOLOGIZACJA:
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 01.09.2014