omalże

częściej omal
  • książk.  to, o czym mowa, jest takie, że mało brakuje do tego, by można było o tym powiedzieć, że ma daną cechę
  • wykładnik granicy cechy

  • W ciągu tego roku okazało się, że zrobiła karierę omalże światową.

    źródło: NKJP: Joanna Ronikier: Kabarety, Dodatek do Gazety Wyborczej, 1993-12-17

    A co porabiasz? – zapytał omalże życzliwie.

    źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004

    A najgorzej starzy, każdego, kto schodził z góry, omalże zabijali nienawiścią,jakby tylko w jedną stronę prowadziła
    droga po tych schodach, jak oni szli, pod górę.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996

    Patrzę prawie jak na czyjś czas, całkiem mi dotąd nie znany, omalże pierwszyznę, i zastanawiam się, że może na starość nie przystoi odwiedzać swojego dzieciństwa ani młodości, bo zwykle kryje się za tym więcej zawiści niż tęsknoty, więcej udręczenia niż pociechy.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Nagi sad, 1997

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator limitacji

  • omalże _
    Przym. st. równy lub najwyższy, Przysł. st. równy lub najwyższy, Cz., Rz. - cecha, czynność, stan rzeczy
    szyk: stały: antepozycja
  • Zob. omal, że

CHRONOLOGIZACJA:
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2015