niemal że

niemalże
  • książk.  to, o czym mowa, jest takie, że mało brakuje do tego, by można było o tym powiedzieć, że ma daną cechę
  • wykładnik granicy cechy

  • Przepędzany i wyklinany krytyk niemal że zniknął z owoczesnego życia literackiego.

    źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002

    Tata, który dawno zwątpił, że zrobi z Erika prawdziwego oficera, zostawił mu dobrą, cichą, niemal że cywilną posadkę w Monachium.

    źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967

    Hoff pracowała niemal że za darmo, za to ciężko.

    źródło: NKJP: Agnieszka Wróblewska: Miłość państwa do polskiego Lafayette'a, Gazeta Wyborcza, 1998-02-27

    Częściej zwracał się do swojego Niewidzialnego Ojca, niż do Tej, która nosiła Go na rękach, karmiła, niemal że codziennie spotykała, która oddawała Mu całe swoje serce...

    źródło: NKJP: Piotr Kozłowski: Randka z Bogiem i z człowiekiem czyli Kochaj i rób co chcesz... i z kim chcesz!, 2009

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator limitacji

  • niemal że _
    Licz., Cz., Przym. st. równy lub najwyższy, Przysł. st. równy lub najwyższy - stany rzeczy, rzadziej obiekty, charakteryzowane pod względem ilości, liczby, miary, także cechy
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
Data ostatniej modyfikacji: 25.11.2018