niemal
rzadziej niemalże
-
książk. to, o czym mowa, jest takie, że mało brakuje do tego, by można było o tym powiedzieć, że ma daną cechę
-
wykładnik granicy cechy
-
Stawała niemal na głowie, by znaleźć sponsorów, pieniądze, zabawne pomysły.
źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy..., 1998
Gdy spotykała go tych parę razy do roku, niemal mdlała.
źródło: NKJP: Ariadna Lewańska: Sonata dla Natalii, 1996
Ale to było dawno, niemal 40 lat temu.
źródło: NKJP: Aleksander Jackowski: Polska sztuka ludowa, 2002
[...] zakryła garnek i kategorycznym tonem, niemal surowo, powiedziała: „Panie Konstanty! [...]”.
źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy..., 1998
Bez słowa sprzeciwu, w miłosnym niemal uniesieniu, biegał do dworu [...].
źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator limitacji
-
niemal _
Licz., Cz., Przym. st. równy lub najwyższy, Przysł. st. równy lub najwyższy - stany rzeczy, rzadziej obiekty, charakteryzowane pod względem ilości, liczby, miary, także cechyszyk: zmienny: neutralna antepozycja -
st.pol. niemalem 'niemal, prawie'
Od wyrażenia nie mało; zob. mały , omal