-
daw.
o tym, o czym mowa, nadawca mówi coś, co uważa za oczywiste i dzięki czemu odbiorca ma wiedzieć, czy to, co wcześniej zostało o tym, o czym mowa, powiedziane, jest prawdą
-
-
-
-
-
|
Końca świata, jak się rzekło, nie było. Choć wiele wskazywało, że nastąpi. Nastały przecie - rychtyk jak chciały proroctwa - wielkie wojny i wielkie klęski dla ludu chrześcijańskiego i wielu mężów zginęło.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
|
|
[...] może to wszystko przez zmęczenie, ciągły stres, cóż by innego?, przecież tak ją kochał, nosił na rękach, taka była piękna, zwierciadełko, zwierciadełko, powiedz przecie, kto najpiękniejszy jest na świecie? - śmiało zadawała to pytanie [...].
źródło: NKJP: Hanna Samson: Pułapka na motyla, 2000
|
|
Przecie to oczywiste! No ślepy by zobaczył! A tu ciągle jakieś zdziwienia, zniesmaczone miny...
źródło: NKJP: Jacek Dukaj: Czarne oceany, 2001
|
|
- Nie mówię przecie... Myślisz, że z tą karą boską to może być prawda? Dokąd my idziemy, Debren? Do stajni?
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003
|
-
część mowy: partykuła
podklasa: uzasadniająca
-
| przecie _ |
|
ograniczenia zakresu użycia:
nie: Cz. t. rozk.
|
szyk: zmienny: neutralna antepozycja
obligatoryjny poprzedzający kontekst |
-
st.pol.
przedsie, przedsię
'w dalszym ciągu, mimo to'
Wyjściowa postać przedsie, przedsię z wyrażenia przyimkowego złożonego z przyimka przed i zaimka się ; pierwotne znaczenie 'przed siebie', stąd 'do przodu, dalej', aż do 'w dalszym ciągu, nadal, wciąż, mimo to, jednak'; zob. przed , się
CHRONOLOGIZACJA:
STR: przecię
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 13.10.2011