-
o tym, o czym mowa, nadawca mówi coś, co uważa za oczywiste i dzięki czemu odbiorca ma wiedzieć, czy to, co wcześniej zostało o tym, o czym mowa, powiedziane, jest prawdą
-
-
-
-
-
|
A temu Witkacemu wszystko jedno. Przecież jego już nie ma.
źródło: NKJP: Michał Komar: O obrotach losów i ciał, 1998
|
|
Nie wolno nam bowiem nigdy zapominać, z jak archaiczną epoką mamy tu do czynienia. Był to przecież wiek XII, XI lub X przed naszą erą, wiek Ifigenii i Klitajmestry, wojny trojańskiej i uczestnika tej wojny króla kreteńskiego Idomeusa, który złożył syna w ofierze Posejdonowi w podzięce za ocalenie z burzy morskiej.
źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1996
|
|
Chyba niepotrzebny jest dłuższy komentarz genetyczny do podobnych wierszy: przecież to Przyboś, ale już przepuszczony przez Różewicza.
źródło: NKJP: Kazimierz Wyka: Rzecz wyobraźni, 1997
|
|
W tym momencie zastanowiłam się: ile osób podpisało dlatego, że obawiało się środowiskowego ostracyzmu, wyrażonego nawet w takiej formie, że nie będę do kogoś zaproszony [...]. Ten mechanizm przecież dobrze znamy.
źródło: NKJP: Janina Paradowska: Inteligenci chodzą stadami, Polityka, 2005-07-23
|
|
Po pierwsze sam musiałby pojechać bezbłędnie, po wtóre reszta rywali musiałaby zrzucić wszystko co jest do zrzucenia. A cuda nie zdarzają się przecież codziennie.
źródło: NKJP: Jerzy Cisewski: Biało-czerwono w tle, Gazeta Wyborcza, 1993-08-09
|
-
część mowy: partykuła
podklasa: uzasadniająca
-
przecież _ |
ograniczenia zakresu użycia:
nie: Cz. t. rozk.
|
szyk: zmienny: neutralna antepozycja obligatoryjny poprzedzający kontekst |
-
st.pol.
przedsie, przedsię
'w dalszym ciągu, mimo to'
Wyjściowa postać przedsie, przedsię z wyrażenia przyimkowego złożonego z przyimka przed i zaimka się ; pierwotne znaczenie 'przed siebie', stąd 'do przodu, dalej', aż do 'w dalszym ciągu, nadal, wciąż, mimo to, jednak'; postać przecież wzmocniona partykułą -że; zob. przed , się
CHRONOLOGIZACJA:
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 13.10.2011