zezłościć

  • doprowadzić do złości
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • Bokobrodziarz wreszcie usiadł na krześle, które mama mu stale podsuwała, ale cały czas się w nas wpatrywał. Okropnie mnie to zezłościło; widziałem raz, jak byłem na wsi na targu, gdzie handlowali zwierzętami, jak się chłopi przyglądali krowom albo baranom, nim je kupili.

    źródło: KWSJP: Lucyna Legut: Piotrek zgubił dziadka oko, a Jasiek chce dożyć spokojnej starości, 1983

    Wysiadłem pierwszy, żeby jej podać rękę i pomóc, ale ona odepchnęła mnie i sama wysiadła, i to mnie zezłościło, ból taki dziwny miałem w głowie, i serce ciągle mnie kłuło jak drutem, ale się opanowałem i prowadzę ją przed siebie.

    źródło: KWSJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985

    W rubryce „Konkrety” [...] ukazała się nota „Lista transferów pisarskich”. Szczerze powiedziawszy, zezłościła mnie ona bardzo, ponieważ wybór opisanych „transferów” jak i komentarz temu towarzyszący jest mocno nieobiektywny i robi na mnie wrażenie tekstu pisanego pod tezę.

    źródło: KWSJP: Adam Widmanski: Taka polityka, prasa, 2005

    Całkiem mnie zezłościła tą arogancją, powiedziałam więc zdecydowanie: - To pani myśli, że ja kupuję kółka, które mi nie smakują?

    źródło: NKJP: Ryżowe kółka, Cosmopolitan, 2000

    Zezłościło mnie, że akurat 13 grudnia Telewizja zdecydowała się pokazać komedię „Rozmowy kontrolowane”.

    źródło: NKJP: Telefoniczna opinia publiczna, Gazeta Wyborcza, 1992-12-16

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zezłoszczę
    zezłościmy
    2 os. zezłościsz
    zezłościcie
    3 os. zezłości
    zezłoszczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zezłościłem
    +(e)m zezłościł
    zezłościłam
    +(e)m zezłościła
    zezłościłom
    +(e)m zezłościło
    zezłościliśmy
    +(e)śmy zezłościli
    zezłościłyśmy
    +(e)śmy zezłościły
    2 os. zezłościłeś
    +(e)ś zezłościł
    zezłościłaś
    +(e)ś zezłościła
    zezłościłoś
    +(e)ś zezłościło
    zezłościliście
    +(e)ście zezłościli
    zezłościłyście
    +(e)ście zezłościły
    3 os. zezłościł
    zezłościła
    zezłościło
    zezłościli
    zezłościły

    bezosobnik: zezłoszczono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zezłośćmy
    2 os. zezłość
    zezłośćcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zezłościłbym
    bym zezłościł
    zezłościłabym
    bym zezłościła
    zezłościłobym
    bym zezłościło
    zezłościlibyśmy
    byśmy zezłościli
    zezłościłybyśmy
    byśmy zezłościły
    2 os. zezłościłbyś
    byś zezłościł
    zezłościłabyś
    byś zezłościła
    zezłościłobyś
    byś zezłościło
    zezłościlibyście
    byście zezłościli
    zezłościłybyście
    byście zezłościły
    3 os. zezłościłby
    by zezłościł
    zezłościłaby
    by zezłościła
    zezłościłoby
    by zezłościło
    zezłościliby
    by zezłościli
    zezłościłyby
    by zezłościły

    bezosobnik: zezłoszczono by

    bezokolicznik: zezłościć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zezłościwszy

    gerundium: zezłoszczenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: zezłoszczony

    odpowiednik aspektowy: złościć

  • bez ograniczeń + zezłościć +
    KOGO + (CZYM)
    (to), że ZDANIE + zezłościć +
    KOGO
  • Zob. zły I

CHRONOLOGIZACJA:
1838, Józef Dunin-Borkowski, Prace literackie, t. 1, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 05.07.2023