ktoś natarł uszu komuś

  • pot.  ktoś skarcił kogoś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • - Czy nie zastanawia pana, Kloss, w jaki sposób udało im się przejść przez pola minowe? Przecież jedyne dojście do wiaduktu od strony rzeki powinno być zaminowane. Natrę uszu Schneiderowi.

    źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Stawka większa niż życie, 2000

    [...] Żorżowi tak natarła uszu, że nie masz pojęcia. Że jest mężem Wielkiej Pisarki, i nic go nie obchodzi, że zastraszona, z natury nieśmiała i uległa Wielka Pisarka nie ma gdzie pisać.

    źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996

    [...] zaproponował, by wyborcze prezentacje emitować poza godzinami największej oglądalności. Byłem wtedy dumny z prezesa, że się postawił! [...] Ale moja radość okazała się krótka i pochopna. Politycy skrzyknęli się, natarli uszu prezesowi, aż mu oklapły z kretesem. Wyszedł i wyszeptał trwożliwie, że już dobrze, niech się kandydaci puszą, kiedy chcą

    źródło: NKJP: Tomasz Raczek: Pies na telewizję, 1999

    Uwadze Geralta to nie uszło. Postanowił na najbliższym biwaku zdrowo natrzeć Jaskrowi uszu za niepohamowane mielenie ozorem. Znając poetę, nie liczył jednak na efekty, tym bardziej, że prawdopodobnie Jaskier wypaplał już wszystko, co wiedział.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, npch; odmienny: natrzeć

    odpowiednik aspektowy: ktoś naciera komuś uszu

Data ostatniej modyfikacji: 31.10.2013