skarcić
-
wyrazić niezadowolenie z czyjegoś niewłaściwego postępowania, słowami, spojrzeniem lub w inny sposób
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
synonimy: ktoś natarł uszu komuś
zbesztać
zganić
złajać
-
- matka skarciła
- skarcić dziecko
- skarcić spojrzeniem, wzrokiem
- skarcić delikatnie, łagodnie, ostro, publicznie, surowo, szybko
- chcieć skarcić
- upomnieć i skarcić
-
Dziś urodziny Mamy. Adam mnie skarcił, że nie spotkaliśmy się na cmentarzu.
źródło: NKJP: Sonia Raduńska: Białe zeszyty, 2005
- Cicho bądź - skarciła go Nela.
źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998
Skarciwszy łagodnie rodzinę, iż nie pomyślała, aby poczęstować gościa winem, zaprosił nas wszystkich do stołu.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
Czując się jak skarcone dzieci, agenci wyszli z gabinetu szefa.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Róża Selerbergu, 2006
Nawet najwyżsi urzędnicy tracą znaczenie. Nie zrobią niczego bez akceptacji premiera, aby nie narazić się na skarcenie i śmieszność.
źródło: NKJP: Mariusz Janicki, Wiesław Władyka: Jarosław Wielki, Polityka, 2007, nr 2612
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skarcę
skarcimy
2 os. skarcisz
skarcicie
3 os. skarci
skarcą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skarciłem
+(e)m skarcił
skarciłam
+(e)m skarciła
skarciłom
+(e)m skarciło
skarciliśmy
+(e)śmy skarcili
skarciłyśmy
+(e)śmy skarciły
2 os. skarciłeś
+(e)ś skarcił
skarciłaś
+(e)ś skarciła
skarciłoś
+(e)ś skarciło
skarciliście
+(e)ście skarcili
skarciłyście
+(e)ście skarciły
3 os. skarcił
skarciła
skarciło
skarcili
skarciły
bezosobnik: skarcono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skarćmy
2 os. skarć
skarćcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skarciłbym
bym skarcił
skarciłabym
bym skarciła
skarciłobym
bym skarciło
skarcilibyśmy
byśmy skarcili
skarciłybyśmy
byśmy skarciły
2 os. skarciłbyś
byś skarcił
skarciłabyś
byś skarciła
skarciłobyś
byś skarciło
skarcilibyście
byście skarcili
skarciłybyście
byście skarciły
3 os. skarciłby
by skarcił
skarciłaby
by skarciła
skarciłoby
by skarciło
skarciliby
by skarcili
skarciłyby
by skarciły
bezosobnik: skarcono by
bezokolicznik: skarcić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: skarciwszy
gerundium: skarcenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skarcenie
skarcenia
D. skarcenia
C. skarceniu
skarceniom
B. skarcenie
skarcenia
N. skarceniem
skarceniami
Ms. skarceniu
skarceniach
W. skarcenie
skarcenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: skarcony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. skarcony
skarcony
skarcony
skarcone
skarcona
D. skarconego
skarconego
skarconego
skarconego
skarconej
C. skarconemu
skarconemu
skarconemu
skarconemu
skarconej
B. skarconego
skarconego
skarcony
skarcone
skarconą
N. skarconym
skarconym
skarconym
skarconym
skarconą
Ms. skarconym
skarconym
skarconym
skarconym
skarconej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. skarceni
skarceni
skarcone
skarcone
D. skarconych
skarconych
skarconych
skarconych
C. skarconym
skarconym
skarconym
skarconym
B. skarconych
skarconych
skarconych
skarcone
N. skarconymi
skarconymi
skarconymi
skarconymi
Ms. skarconych
skarconych
skarconych
skarconych
odpowiednik aspektowy: karcić
-
+ skarcić + KOGO + (za CO)+ skarcić + KOGO + że ZDANIE+ skarcić + KOGO + MOWA WPROST -
Zob. karcić