zganić
-
książk. wyrażając niezadowolenie, sformułować wypowiedź na temat czyjegoś postępowania lub sytuacji, w której ta osoba się znajduje
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie -
synonimy: ktoś natarł uszu komuś
przyganić
skarcić
-
- ostro zganić
- pochwalić i zganić
-
- Dlaczego zdejmujesz perukę? - zganił ją, oglądając się znów przez ramię. - Prosiłem, żebyś tego nie robiła!
źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
Prof. Andrzej Markowski zganił media za nadużywanie zapożyczeń angielskich i zbyt potoczną polszczyznę.
źródło: NKJP: Jacek Antczak: Daj ać ja pobruszę, a ty poczywaj, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-07-01
Muszę pochwalić wszystkich swoich chłopców za zwycięstwo, ale zganić za niewykorzystane sytuacje, których tak wiele stworzyliśmy.
źródło: NKJP: Nie tylko przez buty, Dziennik Polski, 2000-08-28
Ostro zganił koalicję, że zmarnowała trzy lata, a teraz - za pięć dwunasta - nawołuje do pośpiechu.
źródło: NKJP: Posłowie za reformą emerytur, Gazeta Wyborcza, 1997-05-09
Zwycięstwo w Kijowie jest budujące. Polacy potrafili bowiem odwrócić losy meczu, a tę sztukę w sporcie trzeba zawsze docenić. Nasz zespół można jednak zganić, że tak łatwo stracił prowadzenie.
źródło: NKJP: Marek Kondraciuk: Wrócą ze stówą, Dziennik Łódzki, 2005-08-18
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zganię
zganimy
2 os. zganisz
zganicie
3 os. zgani
zganią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zganiłem
+(e)m zganił
zganiłam
+(e)m zganiła
zganiłom
+(e)m zganiło
zganiliśmy
+(e)śmy zganili
zganiłyśmy
+(e)śmy zganiły
2 os. zganiłeś
+(e)ś zganił
zganiłaś
+(e)ś zganiła
zganiłoś
+(e)ś zganiło
zganiliście
+(e)ście zganili
zganiłyście
+(e)ście zganiły
3 os. zganił
zganiła
zganiło
zganili
zganiły
bezosobnik: zganiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zgańmy
2 os. zgań
zgańcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zganiłbym
bym zganił
zganiłabym
bym zganiła
zganiłobym
bym zganiło
zganilibyśmy
byśmy zganili
zganiłybyśmy
byśmy zganiły
2 os. zganiłbyś
byś zganił
zganiłabyś
byś zganiła
zganiłobyś
byś zganiło
zganilibyście
byście zganili
zganiłybyście
byście zganiły
3 os. zganiłby
by zganił
zganiłaby
by zganiła
zganiłoby
by zganiło
zganiliby
by zganili
zganiłyby
by zganiły
bezosobnik: zganiono by
bezokolicznik: zganić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zganiwszy
gerundium: zganienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zganienie
zganienia
D. zganienia
zganień
C. zganieniu
zganieniom
B. zganienie
zganienia
N. zganieniem
zganieniami
Ms. zganieniu
zganieniach
W. zganienie
zganienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: zganiony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zganiony
zganiony
zganiony
zganione
zganiona
D. zganionego
zganionego
zganionego
zganionego
zganionej
C. zganionemu
zganionemu
zganionemu
zganionemu
zganionej
B. zganionego
zganionego
zganiony
zganione
zganioną
N. zganionym
zganionym
zganionym
zganionym
zganioną
Ms. zganionym
zganionym
zganionym
zganionym
zganionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zganieni
zganieni
zganione
zganione
D. zganionych
zganionych
zganionych
zganionych
C. zganionym
zganionym
zganionym
zganionym
B. zganionych
zganionych
zganionych
zganione
N. zganionymi
zganionymi
zganionymi
zganionymi
Ms. zganionych
zganionych
zganionych
zganionych
odpowiednik aspektowy: ganić
-
+ zganić + KOGO + (za CO)+ zganić + KOGO + że ZDANIE -
Zob. ganić