dorównać - Wielki słownik języka polskiego PAN

osiągnąć ten sam wysoki poziom co ktoś inny lub coś innego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

synonimy:

dorosnąć
doróść

dorównać człowiekowi, kolegom, konkurencji, liderom, mężczyznom, mistrzom, ojcu, poprzednikowi, rówieśnikom, rywalom; (rozwiniętym) krajom, państwom; Europie, Zachodowi; ideałowi, standardom
dorównać liczbą, popularnością, poziomem, urodą, wzrostem
trudno dorównać
być w stanie, móc, musieć, potrafić, próbować, starać się, usiłować, zdołać dorównać

	- Nie ma w Imeskarii nikogo, kto by mi dorównał, Calminie Fen. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
	Skrycie coraz mocniej zaciskał pasa, a głośno pokpiwał, że wkrótce smukłością dorówna Nataszy. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
	Po spisaniu swej wizji uznała, że żaden drukowany tekst nie dorówna jej przeżyciom. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Europejka, 2004
	Miała wrażenie, że pani Steinberg zapraszała tylko tych gości, którzy strojem i zachowaniem dorównają jej wyrafinowanemu gustowi. źródło: NKJP: Mija Kabat: Kontrakt panny Brandt,
	Pragnęła dorównać babce w bogactwie. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Fausta, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dorównałem +(e)m dorównał	dorównałam +(e)m dorównała	dorównałom +(e)m dorównało	dorównaliśmy +(e)śmy dorównali	dorównałyśmy +(e)śmy dorównały
2 os.	dorównałeś +(e)ś dorównał	dorównałaś +(e)ś dorównała	dorównałoś +(e)ś dorównało	dorównaliście +(e)ście dorównali	dorównałyście +(e)ście dorównały
3 os.	dorównał	dorównała	dorównało	dorównali	dorównały

bezosobnik: dorównano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dorównajmy
2 os.	dorównaj	dorównajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dorównałbym bym dorównał	dorównałabym bym dorównała	dorównałobym bym dorównało	dorównalibyśmy byśmy dorównali	dorównałybyśmy byśmy dorównały
2 os.	dorównałbyś byś dorównał	dorównałabyś byś dorównała	dorównałobyś byś dorównało	dorównalibyście byście dorównali	dorównałybyście byście dorównały
3 os.	dorównałby by dorównał	dorównałaby by dorównała	dorównałoby by dorównało	dorównaliby by dorównali	dorównałyby by dorównały

bezosobnik: dorównano by

bezokolicznik: dorównać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dorównawszy

gerundium: dorównanie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: dorównywać

	+	dorównać	+	KOMU/CZEMU + (CZYM)
	+	dorównać	+	KOMU/CZEMU + (w CZYM)

Zob. równać