Jak korzystać ze słownika?

osobliwie I

II

przysłówek

  • Definicja
    książk.  dziwnie - w sposób nietypowy
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  dziwnie I
  • Połączenia
    • brzmieć, wyglądać osobliwie
    • dość osobliwie
  • Cytaty

    Rozglądając się dookoła, powiedział: „Jakież to miłe miasteczko!” Brzmiało to osobliwie, Lublin był bowiem wówczas brudny, zaniedbany, miał szczególne oblicze miasta przyfrontowego, pełnego wojska i koczujących uchodźców.

    źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004

    Ludzie ci zachowywali się osobliwie. W rękach trzymali pokrywki od garnków i uderzali nimi, wywołując straszliwą metaliczną kakofonię.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006

    Od wewnątrz szkoła wygląda dość osobliwie: jak plac gonitwy połączony z cieplarnią.

    źródło: NKJP: Elżbieta Baniewicz: Anna Dymna - ona to ja, 1997

    Zaiste osobliwie wyglądali owi notable, gdy sala zanosiła się śmiechem, a oni jak te sfinksy skamieniałe.

    źródło: NKJP: Wyznanie: Tygodnik Siedlecki, 2009-11-18
  • Odmiana

    część mowy: przysłówek

    stopień równy osobliwie
    stopień wyższy osobliwiej
  • Pochodzenie

    Zob.  osoba 

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XIV w., SStp
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 15.10.2018