skulić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

poprzez przyciągnięcie kończyn do tułowia i zgięcie kręgosłupa sprawić, że powierzchnia ciała wystawiona na działanie sił zewnętrznych zmniejsza się

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

synonimy:

podkulić się

	Chłopiec pragnął się skulić, osłonić głowę dłońmi, wcisnąć ją między kolana i czekać, ale instynkt kazał mu się wyprostować i odskoczyć pod ścianę. źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Podróż ludzi księgi, 1993
	Wzięła kartkę, skuliła się i przygarbiła pod uważnym spojrzeniem mężczyzny, a może pod jakimś innym, niewidzialnym ciężarem. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Fausta, 2010
	Zdawało się, że wszyscy wstrzymali oddech w oczekiwaniu na odpowiedź. Albana aż się skuliła od nabrzmiałych nagle emocji. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
	Bez ciepłego okrycia, w kapciach wyszła na podwórze i skuliła się na ławce pod domem. Tam znaleźli ją sąsiedzi. źródło: NKJP: Alina Barcz: Dwoje na huśtawce, Detektyw, nr 4, 1999
	- Jaka jednostka? - zapytał chłopiec. Skulił się z zimna, ręce wciskał głęboko w kieszenie. źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skuliłem się +(e)m się skulił	skuliłam się +(e)m się skuliła	skuliłom się +(e)m się skuliło	skuliliśmy się +(e)śmy się skulili	skuliłyśmy się +(e)śmy się skuliły
2 os.	skuliłeś się +(e)ś się skulił	skuliłaś się +(e)ś się skuliła	skuliłoś się +(e)ś się skuliło	skuliliście się +(e)ście się skulili	skuliłyście się +(e)ście się skuliły
3 os.	skulił się	skuliła się	skuliło się	skulili się	skuliły się

bezosobnik: skulono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skulmy się
2 os.	skul się	skulcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skuliłbym się bym się skulił	skuliłabym się bym się skuliła	skuliłobym się bym się skuliło	skulilibyśmy się byśmy się skulili	skuliłybyśmy się byśmy się skuliły
2 os.	skuliłbyś się byś się skulił	skuliłabyś się byś się skuliła	skuliłobyś się byś się skuliło	skulilibyście się byście się skulili	skuliłybyście się byście się skuliły
3 os.	skuliłby się by się skulił	skuliłaby się by się skuliła	skuliłoby się by się skuliło	skuliliby się by się skulili	skuliłyby się by się skuliły

bezosobnik: skulono by się

bezokolicznik: skulić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skuliwszy się

gerundium: skulenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: kulić się

+

skulić się

+

(od CZEGO | z CZEGO)

Zob. kulić