odwaga

  • cecha kogoś, kogo nie przerażają i nie zniechęcają do działania trudności i niebezpieczeństwa
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

    • ludzka, męska, młodzieńcza, osobista, własna; duża, nadmierna, niebywała, niemała, nieprzeciętna, niesamowita, niesłychana, niezwykła, ogromna, olbrzymia, spora, wielka, wyjątkowa; brawurowa, desperacka, heroiczna, straceńcza, szaleńcza; artystyczna, intelektualna, moralna, polityczna odwaga
    • odwaga żołnierzy; autora, pisarza; rządu; decyzji, działania, głoszenia czegoś, mówienia, myślenia, pisania, przyznania się do czegoś, wiary
    • odwaga w bitwie, w działaniu, w głoszeniu czegoś, w grze, w mówieniu, w myśleniu, w obronie czegoś, w podejmowaniu decyzji, w realizacji czegoś, w walce
    • odwaga i bezinteresowność, odwaga i bohaterstwo, odwaga i determinacja, odwaga i honor, odwaga i inteligencja, odwaga i konsekwencja, odwaga i mądrość, odwaga i męstwo, odwaga i niezależność, odwaga i odpowiedzialność, odwaga i ofiarność, odwaga i patriotyzm, odwaga i pewność siebie, odwaga i pokora, odwaga i poświęcenie, odwaga i prawość, odwaga i rozwaga, odwaga i samozaparcie, odwaga i siła, odwaga i sprawność, odwaga i stanowczość, odwaga i szlachetność, odwaga i uczciwość, odwaga i wiara, odwaga i wyobraźnia
    • brak, doza, nadmiar, odrobina; przypływ; akt, dowód, przykład, symbol, świadectwo, wzór; potrzeba odwagi
    • podziw, szacunek dla odwagi
    • brawa, dyplom, gratulacje, medal, nagroda za odwagę
    • brakuje, zabrakło odwagi
    • dodać/dodawać, nabrać/nabierać; nie starczać; wymagać; gratulować, życzyć odwagi
    • mieć; cenić, doceniać, podziwiać odwagę
    • wykazać się, wyróżnić się; zaimponować komuś odwagą
    • znany z odwagi
    • zdobyć/zdobywać się na odwagę; podziwiać kogoś; chwalony za odwagę
  • Obcowanie na co dzień z poważnym zagrożeniem jest dla nich podniecające, stwarza namiastkę przygody, szansę popisania się odwagą przed znajomymi itp.

    źródło: NKJP: Hanna Jurczak-Gucwińska: Zwierzęta w moim domu, 1997

    [...] przy ustroju polegającym na wzajemnym szantażu różnego rodzaju dyscyplin trzeba niemałej odwagi, żeby wszczynać jakiekolwiek śledztwo.

    źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995

    Stała, jakby nagle opuściła ją odwaga i nie miała siły przekroczyć progu. Zrobiła wreszcie krok, lecz przystanęła.

    źródło: NKJP: Michał Bielecki: Siostra Komandosa, 1997

    Rządziła w kuchni niczym generał w armii i ona jedna miała odwagę wyprosić z niej zbyt natarczywą Reidernową.

    źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

    Przystępując do sakramentu pojednania, odczuwa już radość ze spotkania z Jezusem miłosiernym. Te słowa dodają odwagi tym, którzy odczuwają wstyd i lęk przed wyznaniem grzechów.

    źródło: NKJP: Adam Sroka: Lectio divina na Wielkanoc, Głos Ojca Pio, 2006-04

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. odwaga
    odwagi
    D. odwagi
    odwag
    C. odwadze
    odwagom
    B. odwagę
    odwagi
    N. odwagą
    odwagami
    Ms. odwadze
    odwagach
    W. odwago
    odwagi

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • bez ograniczeń + odwaga +
    (żeby ZDANIE|BEZOKOLICZNIK)
  • Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego  odważyć się ; zob.  ważyć 

CHRONOLOGIZACJA:
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 10.02.2014