rzec można

  • mówiący wskazuje, że użyte wyrażenie, choć może być w wiadomej sytuacji zaskakujące, dobrze oddaje to, co mówiący chce powiedzieć o tym, o czym mowa, to, co zostało powiedziane wcześniej, to za mało
  • 1) wyrażenie parentetyczne; 2) może wprowadzać zdanie za pomocą  że .

  • wykładnik doboru wyrażenia

  • Na książce otrzymałam taką dedykację: „Kochanej Kirze, mojej, rzec można sąsiadce, a także Pani, która pogania mnie do roboty [...]”.

    źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy, 1998

    Firma Alfa Romeo zyskała sławę jako producent wyszukanych aut sportowych, pięknych, lecz szalenie - rzec można - arystokratycznie drogich.

    źródło: NKJP: Andrzej Kublik, Gazeta Wyborcza, 1995-01-27

    Ożenił się bowiem porucznik Mianowski nie tylko z moją siostrą, Haliną. Rzec można, że poślubił ją wraz z jej (naszą)
    mamą.

    źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994

    W końcu maja 1863 r. jeden z funkcjonariuszy organizacji miejskiej wydał do rąk opozycji pieczęcie rządowe. Automatycznie, rzec można, anonimowy rząd utracił władzę.

    źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968

    Obok niej wynurza się z ciemności Ewa - posągowa i dostojna, można rzec: olimpijska.

    źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997

  • część mowy: komentarz metatekstowy

  • rzec można _
    szyk: wewnętrzny: zmienny
    zewnętrzny: zmienny: neutralna antepozycja
Data ostatniej modyfikacji: 11.07.2018