roztrzepanie
-
cecha kogoś, kto ma trudności ze skupieniem uwagi na wykonywanych czynnościach
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- lekkie, małe; młodzieńcze roztrzepanie
- oznaka roztrzepania
-
Zgubienie kluczy może przytrafić się młodej osobie i być oznaką roztrzepania.
źródło: NKJP: Marta Ciemnoczołowska: Zabójcza samotność, Polska Głos Wielkopolski, 2005-09-21
Był chyba żywego usposobienia, ale bardzo opanowany. Nie cierpiał roztrzepania.
źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: , 1967
W dzieciństwie gubiła klucze, które nosiła na szyi. Mama wielokrotnie musiała wymieniać zamki. I dziś ciągle czegoś szuka, najczęściej telefonu. „Może to moje roztrzepanie wynika z braku podzielności uwagi?” - zastanawia się. „Kiedy czytam, możesz do mnie mówić, a ja nic nie słyszę. Jak się zamyślę, nie pamiętam drogi, którą szłam”
źródło: NKJP: Joanna Knap: Różdżka, i to magiczna, Dziennik Zachodni, 2008-02-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. roztrzepanie
roztrzepania
D. roztrzepania
roztrzepań
C. roztrzepaniu
roztrzepaniom
B. roztrzepanie
roztrzepania
N. roztrzepaniem
roztrzepaniami
Ms. roztrzepaniu
roztrzepaniach
W. roztrzepanie
roztrzepania
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. roztrzepany
-
Zob. też: