-
książk.
to, o czym mowa, ma daną cechę w stopniu za dużym, dlatego mówiący sądzi, że przypisać temu tylko daną cechę, to powiedzieć za mało
-
-
-
|
Zarzut obżarstwa i pijaństwa padał pod adresem Polaków nader często [...].
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych, 2005
|
|
Wraz z żoną, równie jak on wysoką, szczupłą, dystyngowaną panią Zofią [...], stanowili nader nobliwą parę.
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet. Wybór z pamięci 90-latka, 2004
|
|
Rozmowa nie trwała zbyt długo, a przyjęcie odbyło się w nader zimnej atmosferze.
źródło: NKJP: Franciszek Ryszka: Noc i mgła. Niemcy w okresie hitlerowskim, 1997
|
|
Eden, który jakoby nader cenił Becka, w rozmowie z nim miał się wyrazić o odrodzonej Polsce: „nauczyliśmy się cenić Was i liczyć z Wami” [...].
źródło: NKJP: Waldemar Michowcz, Historia dyplomacji polskiej, 1995
|
|
Nader wątpię, by można było z treści papieskich wystąpień wnioskować o dystansowaniu się wobec opozycji.
źródło: NKJP: Maciej Zięba: Niezwykły pontyfikat. Z M. Ziębą rozmawia Adam Pawłowicz, 1997
|
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: gradacji
-
nader _ Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - stany rzeczy |
szyk: stały: antepozycja |
-
st.pol.
nadder, nadert
'nazbyt, zbytnio, więcej niż trzeba; bardzo'
z
czes.
nad drt
Zob. drzeć
CHRONOLOGIZACJA:
SPXVI
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2015