nader

  • książk.  to, o czym mowa, ma daną cechę w stopniu za dużym, dlatego mówiący sądzi, że przypisać temu tylko daną cechę, to powiedzieć za mało
  • wykładnik stopnia cechy

  • (quasi)synonimy:  bardzo
    kolosalnie
    wielce
    (quasi)antonimy:  niezbyt
  • Zarzut obżarstwa i pijaństwa padał pod adresem Polaków nader często [...].

    źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych, 2005

    Wraz z żoną, równie jak on wysoką, szczupłą, dystyngowaną panią Zofią [...], stanowili nader nobliwą parę.

    źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet. Wybór z pamięci 90-latka, 2004

    Rozmowa nie trwała zbyt długo, a przyjęcie odbyło się w nader zimnej atmosferze.

    źródło: NKJP: Franciszek Ryszka: Noc i mgła. Niemcy w okresie hitlerowskim, 1997

    Eden, który jakoby nader cenił Becka, w rozmowie z nim miał się wyrazić o odrodzonej Polsce: „nauczyliśmy się cenić Was i liczyć z Wami” [...].

    źródło: NKJP: Waldemar Michowcz, Historia dyplomacji polskiej, 1995

    Nader wątpię, by można było z treści papieskich wystąpień wnioskować o dystansowaniu się wobec opozycji.

    źródło: NKJP: Maciej Zięba: Niezwykły pontyfikat. Z M. Ziębą rozmawia Adam Pawłowicz, 1997

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: gradacji

  • nader _
    Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - stany rzeczy
    szyk: stały: antepozycja
  • st.pol. nadder, nadert 'nazbyt, zbytnio, więcej niż trzeba; bardzo'

    z czes. nad drt

    Zob.  drzeć 

CHRONOLOGIZACJA:
SPXVI
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2015