nic to

  • nadawca uważa, że nie ma sensu mówić o tym, co powiedział rozmówca lub o tym, co się stało, bo uważa, że to nie jest ważne
  • wykładnik zamknięcia wypowiedzi

  • (quasi)synonimy:  nic nic
    to nic
  • - Piwa tedy, piwa, panie Bartłomieju - zatarł dłonie Jan Hofrichter, jeden z bogatszych kupców miasta. - Nasz to trunek, piwo, winem niechaj szlachta i różni pankowie trzewia sobie kwaszą... Z przeproszeniem waszej wielebności...
    - Nic to - uśmiechnął się ksiądz Jakub von Gall, proboszcz od świętego Jana Ewangelisty. - Jam już nie szlachcic, jam pleban. A pleban, jak z samej nazwy zgadniesz, zawżdy z ludem, tedy i mnie piwem gardzić nie przystoi. A napić się mogę, bo nieszpór odprawiony.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

    Teraz przydałaby się i dłoń na przegubie, Adam nie nadąża za Ojcami, nogi gubią trop, ale nic to, spacer dokończyć należy, szuka wzrokiem Ojców, przymyka jedno oko, jeden Ojciec ukrył się za drzewem i daje mu znać, żeby podszedł, popatrzył.

    źródło: NKJP: Wojciech Kuczok, Senność, 2009

    I nic to, że większość z owych panów położyła głowy podczas Wielkiego Terroru, skoro z ich krwi zrodziły się rzesze następców.

    źródło: NKJP: Pejzaż - Biesiadny savoir-vivre, Dziennik Polski, 2002-01-12

    Nic to, że łajzowaty - ważne, że demon.

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005

  • część mowy: komentarz metatekstowy

  • /nic to/
    możliwa kontynuacja przez Zd. wprowadzane przez  że 
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: po Zd. pyt., rozk.
    szyk: wewnętrzny: zmienny
    zewnętrzny: stały: wymaga obligatoryjnego poprzedzającego kontekstu
Data ostatniej modyfikacji: 31.12.2018