tępol
-
pot. pogard. ktoś, kto zdaniem mówiącego jest głupi i niezdolny
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną -
Może pan nie kojarzy, ale to straszny tępol.
źródło: NKJP: Internet
Bredzisz. Nie mierz swoją miarą, nie wszyscy faceci są takimi tępolami jak Ty.
źródło: Internet: nocoty.pl
Że też polska ziemia nosi takich tępoli. Idź, człowieku, skończyć najpierw podstawówkę.
źródło: Internet: lm.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tępol
tępole
D. tępola
tępoli
C. tępolowi
tępolom
B. tępola
tępoli
N. tępolem
tępolami
Ms. tępolu
tępolach
W. tępolu
tępole
-
Zob. tępy