niedojda
-
pot. pejorat. osoba powolna, niezdarna i nieumiejąca poradzić sobie w życiu
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Przecież ta niedojda nic nie umie.
źródło: NKJP: Internet
Niedojda jakiś - myślała, każdego dnia bardziej zawiedziona. - Dziewczyny zaprosić nie umie! Śliczny jak malowanie, ale milczek...
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Tego lata w Burbelkowie, 2000
Nigdy nie przypuszczałem, że mnie reżysera, kompletnego niedojdę finansowego ktoś nauczy poruszać się w całym tym gąszczu przepisów podatkowych.
źródło: NKJP: Mariola Woszkowska: Odkrywcy, prowokatorzy i przyjaciele, Trybuna Śląska, 2001-08-31
- Teraz problemu masowej ucieczki za granicę jeszcze nie odczuwamy, ale wolę nie myśleć, co będzie za parę lat. Najgorsze, że wyjadą ci najlepiej wykształceni i wykwalifikowani ludzie. W kraju zostaną same niedojdy - mówi prof. Jacek Wódz, socjolog.
źródło: NKJP: Monika Tutak, Edyta Paradowska: Wkrótce zabraknie na emerytury, Super Express, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. niedojda
niedojdy
D. niedojdy
niedojdów
niedojd
C. niedojdzie
niedojdom
B. niedojdę
niedojdów
niedojdy
N. niedojdą
niedojdami
Ms. niedojdzie
niedojdach
W. niedojdo
niedojdy
Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm niedojd, B. lm niedojdy. Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B lm niedojdów lub r. ż, D. lm niedojd, B. lm niedojdy
-
Rzeczownik odczasownikowy od zaprzeczonego przedrostkowego nie dojść; motywacja semantyczna niejednoznaczna; zob. iść