kłótnik
-
pot. człowiek często kłócący się z innymi
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
hiperonimy: awanturnik
-
Zachowane protokoły sądowe świadczą, że był kłótnikiem nie gardzącym kieliszkiem i często popadał w konflikty ze współpracownikami.
źródło: NKJP: Persjarnie po krakowsku, Dziennik Polski, 1999-11-27
Nie jestem kłótnikiem i pieniaczem. Wspólnie z członkami Podkarpackiego Forum Samorządowego ustaliliśmy pozytywną kampanię i wytrwaliśmy z tym do końca.
źródło: NKJP: Tomasz Gotkowski: Czystka, bajki i kumkanie, Sztafeta, nr 12, 2003
Sodomę próbowano już obronić dziesięcioma sprawiedliwymi. A potem mnożyli się w kolejnych pokoleniach prorocy i wyznawcy, pobożni kłótnicy, którzy targowali się z Panem o istnienie świata.
źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Rynek w Smyrnie, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kłótnik
kłótnicy
ndepr kłótniki
depr D. kłótnika
kłótników
C. kłótnikowi
kłótnikom
B. kłótnika
kłótników
N. kłótnikiem
kłótnikami
Ms. kłótniku
kłótnikach
W. kłótniku
kłótnicy
ndepr kłótniki
depr -
Zob. kłócić się