porządnisia - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. kobieta bardzo dbająca o porządek, zorganizowana i dokładna we wszystkim, co robi i przez to budząca niechęć lub rozbawienie mówiącego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

	synonimy:	pedantka
	antonimy:	bałaganiara

To jakaś wyjątkowa porządnisia, objada się orzechami laskowymi, lecz wszystkie łupy układa w równy stosik [...].

źródło: NKJP: Jolanta Grzelak-Hodor: Na tropie popielatego ogonka, Gazeta Krakowska, 2007-08-31

Martusia jest tą porządnisią - gdy sprzątam, muszę jej dać szmatkę, a ona z zapałem wszystko wyciera.

źródło: Internet: forum.gazeta.pl/

[...] nieważne, czy ona gospodarna czy zupełnie niepraktyczna [...], porządnisia czy bałaganiarska [...]. Ważne, że mnie kocha.

źródło: NKJP: „Dobrowolnie i bez przymusu”, Dziennik Polski, 2001-07-20

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Zob. porządek