potakiwacz

Dyktatorzy [...] po pewnym czasie widzą tylko to, co chcą widzieć i słyszą to, co chcą słyszeć. Z ich otoczenia eliminuje się obiektywnych ludzi, zostają bezkrytyczni potakiwacze. W końcu nikt nie pozwala sobie na wyrażenie odmiennego zdania lub poglądu, wręcz stara się myśleć tak jak dyktator [...].

źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999

[...] pan nie zna tych ludzi. To nie są potakiwacze. Oni potrafią się postawić.

źródło: NKJP: W najgorszym resorcie, Gazeta Wyborcza, 1996-06-22

Nic dziwnego, że nie mogąc znieść sprzeciwu, pozbył się dawnych towarzyszy, otoczył potakiwaczami, którzy w trosce o własne kariery woleli nie mówić mu prawdy.

źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005

Wszystko zależy od szefa - czy chce rozmawiać, czy woli potakiwaczy i wazeliniarzy.

źródło: NKJP: Mira Suchodolska: Kneblowanie się zemści, Dziennik Zachodni, 2009-08-21

Ta ostatnia przyjaźniła się ze swoim szefem, znała go blisko od lat, ale nie potrafiła się mu sprzeciwić, zostając - mimo osobistych wątpliwości - jego prywatnym potakiwaczem

źródło: NKJP: Tomasz Zalewski: Orkiestra Obamy, Polityka, 2009-01-17