obwinić - Wielki słownik języka polskiego PAN

uznać, że właśnie dana osoba ponosi winę za coś albo że coś złego stało się z właśnie z określonej przyczyny, a nie innej

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Najłatwiej jest alkoholika oskarżyć, obwinić, a nawet powiedzieć, że odpowie za swoje pijaństwo przed Bogiem. źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni: proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994
	Smith obwinił rząd za doprowadzenie do kryzysu walutowego. źródło: NKJP: (AF): Pijana pomadka, Gazeta Krakowska, 2006-12-22
	Ryszard Lwie Serce wypomniał rycerzowi zasadzkę pod Le Mans i obwinił o chęć zabicia go. źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy: Rycerze w służbie dam i dworu, 2009
	Naukowcy iraccy obwinili ZU [zubożony uran] !?za niektóre przypadki raka, ale władze i naukowcy USA są sceptyczni, bo były inne możliwe przyczyny. źródło: NKJP: Piotr Bein: Wojenna historia zubozonego uranu, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1999-11-16
	Najbardziej boli, że ją, harcerkę Szarych Szeregów [...], nazwano oszustką. Obwiniono, że chciała okraść spółkę „Dorado”. źródło: NKJP: Marek Lubaś-Harny: Emerytka i siła pieniądza, Gazeta Krakowska, 2004-05-07

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obwiniłem +(e)m obwinił	obwiniłam +(e)m obwiniła	obwiniłom +(e)m obwiniło	obwiniliśmy +(e)śmy obwinili	obwiniłyśmy +(e)śmy obwiniły
2 os.	obwiniłeś +(e)ś obwinił	obwiniłaś +(e)ś obwiniła	obwiniłoś +(e)ś obwiniło	obwiniliście +(e)ście obwinili	obwiniłyście +(e)ście obwiniły
3 os.	obwinił	obwiniła	obwiniło	obwinili	obwiniły

bezosobnik: obwiniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obwińmy
2 os.	obwiń	obwińcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obwiniłbym bym obwinił	obwiniłabym bym obwiniła	obwiniłobym bym obwiniło	obwinilibyśmy byśmy obwinili	obwiniłybyśmy byśmy obwiniły
2 os.	obwiniłbyś byś obwinił	obwiniłabyś byś obwiniła	obwiniłobyś byś obwiniło	obwinilibyście byście obwinili	obwiniłybyście byście obwiniły
3 os.	obwiniłby by obwinił	obwiniłaby by obwiniła	obwiniłoby by obwiniło	obwiniliby by obwinili	obwiniłyby by obwiniły

bezosobnik: obwiniono by

bezokolicznik: obwinić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obwiniwszy

gerundium: obwinienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: obwiniony

odpowiedniki aspektowe: obwiniać , winić

	+	obwinić	+	KOGO/CO + (!?za CO \| o CO)
	+	obwinić	+	KOGO/CO + (że ZDANIE)

Zob. winić

Uznawane za niepoprawne: obwinić za coś .