wybawiciel
-
książk. osoba, która uratowała kogoś przed jakimś złem
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
synonimy: mąż opatrznościowy
wybawca
zbawca
zbawiciel
-
- wybawiciel narodu
- rola wybawiciela
-
[...] przyszły wybawiciel ludzkości miał pochodzić od Izaaka, syna Abrahama [...].
źródło: NKJP: Internet
Uznał się za mahdiego - wybawiciela i potomka Mahometa, wybrańca Boga.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008
Władzę lubił i gotów był zawsze do różnych ustępstw, byle ją utrzymać, zwłaszcza że sam siebie uważał za wybawiciela Rosji [...].
źródło: NKJP: Ludwik Bazylow: Ostatnie lata Rosji Carskiej. Rządy Stołypina, 2008
Dotarł tu do nas wraz z innymi żołnierzami. To oni. Tak, to oni byli naszymi wybawicielami.
źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wybawiciel
wybawiciele
ndepr wybawiciele
depr D. wybawiciela
wybawicieli
C. wybawicielowi
wybawicielom
B. wybawiciela
wybawicieli
N. wybawicielem
wybawicielami
Ms. wybawicielu
wybawicielach
W. wybawicielu
wybawiciele
ndepr wybawiciele
depr -
+ wybawiciel + (KOGO/CZEGO) -
Od: wybawić ; na wzór starszego zbawiciel (por.)