konsternacja

  • książk.  zakłopotanie
  • [konsternacja] lub [kąsternacja]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

    • całkowita, głęboka, kompletna, spora, zupełna konsternacja
    • chwila, moment konsternacji
    • powodować, wywołać, wzbudzić konsternację
    • wprawić kogoś w konsternację
  • - Dlaczego dopiero teraz postanowiły panie poprzeć protestujące koleżanki? - dopytywałem się pielęgniarek maszerujących przez Wałbrzych. Moje pytanie wywołało krótką konsternację.

    źródło: NKJP: Piotr Michalski: Ponad 100 pielęgniarek protestowało w Wałbrzychu Milczały w marszu, Gazeta Wrocławska, 1999

    Rozwścieczony Amerykanin grzmoci pięścią w fortepian, przerywa koncert, zabiera zespół i schodzi ze sceny. Chwila konsternacji, co będzie dalej.

    źródło: NKJP: Przerwany koncert, Dziennik Polski, 1998-10-26

    Zacząłem wyobrażać sobie, jak profesor siłą przepycha się do mikrofonu i zaczyna wykrzykiwać swoje nawiedzone prawdy. Jak nastaje kompletna konsternacja. Nikt nie wie, o co chodzi, nikt staruszka nie rozumie.

    źródło: NKJP: Grzegorz Kopaczewski: Huta, 2007

    Do Szkoły Podstawowej w Dębsku w biały dzień przyszedł bóbr. Czego chciał? Nie wiadomo. W każdym razie dzieciom sprawił radość, nauczycieli zaś wprawił w konsternację - zwierzę mogło być chore.

    źródło: NKJP: K. Jakubowski: Nie tak ostro, bobrze!, Tygodnik Ciechanowski, 2006-08-09

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. konsternacja
    konsternacje
    D. konsternacji
    konsternacji
    neut
    konsternacyj
    char
    C. konsternacji
    konsternacjom
    B. konsternację
    konsternacje
    N. konsternacją
    konsternacjami
    Ms. konsternacji
    konsternacjach
    W. konsternacjo
    konsternacje

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • łac. consternātiō 'niepokój, zamieszanie'

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 09.07.2017