wykorzenić się
-
stracić więź ze swoim miejscem pochodzenia, środowiskiem lub kulturą
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
„Karczeby” opowiadają o związku człowieka z ziemią, jego przywiązaniu do niej i przynależności do natury. O ludziach, którzy nie pozwalają wykorzenić się z ziemi, którą zamieszkują od pokoleń.
źródło: Internet: sdp.pl/wywiady
Na Miodowej przebywałem 29 lat, a więc bardzo trudno mi jest wykorzenić się stąd, dlatego mam mieszane uczucia.
źródło: Internet: niedziela.pl
Wykorzenił się Pan, tak jak wielu emigrantów. Stosuje pan miary ocen i kryteria nieistniejące w naszej rzeczywistości, choć jak najbardziej godne upowszechnienia w naszym grajdołku.
źródło: Internet: passent.blog.polityka.pl
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wykorzenię się
wykorzenimy się
2 os. wykorzenisz się
wykorzenicie się
3 os. wykorzeni się
wykorzenią się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wykorzeniłem się
+(e)m się wykorzenił
wykorzeniłam się
+(e)m się wykorzeniła
wykorzeniłom się
+(e)m się wykorzeniło
wykorzeniliśmy się
+(e)śmy się wykorzenili
wykorzeniłyśmy się
+(e)śmy się wykorzeniły
2 os. wykorzeniłeś się
+(e)ś się wykorzenił
wykorzeniłaś się
+(e)ś się wykorzeniła
wykorzeniłoś się
+(e)ś się wykorzeniło
wykorzeniliście się
+(e)ście się wykorzenili
wykorzeniłyście się
+(e)ście się wykorzeniły
3 os. wykorzenił się
wykorzeniła się
wykorzeniło się
wykorzenili się
wykorzeniły się
bezosobnik: wykorzeniono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wykorzeńmy się
2 os. wykorzeń się
wykorzeńcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wykorzeniłbym się
bym się wykorzenił
wykorzeniłabym się
bym się wykorzeniła
wykorzeniłobym się
bym się wykorzeniło
wykorzenilibyśmy się
byśmy się wykorzenili
wykorzeniłybyśmy się
byśmy się wykorzeniły
2 os. wykorzeniłbyś się
byś się wykorzenił
wykorzeniłabyś się
byś się wykorzeniła
wykorzeniłobyś się
byś się wykorzeniło
wykorzenilibyście się
byście się wykorzenili
wykorzeniłybyście się
byście się wykorzeniły
3 os. wykorzeniłby się
by się wykorzenił
wykorzeniłaby się
by się wykorzeniła
wykorzeniłoby się
by się wykorzeniło
wykorzeniliby się
by się wykorzenili
wykorzeniłyby się
by się wykorzeniły
bezosobnik: wykorzeniono by się
bezokolicznik: wykorzenić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykorzeniwszy się
gerundium: wykorzenienie się
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wykorzenienie się
wykorzenienia się
D. wykorzenienia się
wykorzenień się
C. wykorzenieniu się
wykorzenieniom się
B. wykorzenienie się
wykorzenienia się
N. wykorzenieniem się
wykorzenieniami się
Ms. wykorzenieniu się
wykorzenieniach się
W. wykorzenienie się
wykorzenienia się
odpowiednik aspektowy: wykorzeniać się
-
+ wykorzenić się + (SKĄD) -
Zob. korzenić
Na podstawie indeksu haseł.