opłakać - Wielki słownik języka polskiego PAN

płacząc lub ubolewając nad czymś, wyrazić swój głęboki żal i następnie pogodzić się ze stratą

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	Byłam pewna, że nie żyje. Dałam na mszę. Opłakałam. źródło: NKJP: Michał Komar: Wtajemniczenia, 2009
	Teraz, kiedyśmy już opłakali trzecią z kolei fabrykę samochodów utraconą na rzecz sąsiadów, warto zastanowić się na sucho, czy rozpaczać warto. źródło: NKJP: Andrzej Krzysztof Wróblewski: Pogonić prezydenta, Gazeta Krakowska, 2004-03-22
	Krok po kroku mogłyśmy pracować nad sposobem, w jaki pacjentka może opłakać w procesie żałoby swoje dzieciństwo, pożegnać się z iluzją, że jej opiekunowie ją kochali jako autonomiczną osobę, a jednocześnie zachować jakiś fragment realnej relacji ze starzejącymi się rodzicami [...]. źródło: NKJP: Katarzyna Schier: Piękne brzydactwo. Psychologiczna problematyka obrazu ciała i jego zaburzeń, 2009
	Takie jest właśnie moralne i duchowe sedno sprawy: opłakać cierpienie polskich Żydów i wyrazić skruchę za tę jego część, którą spowodowali Polacy. źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Na kolanach, Polityka, 2001-06-02
	Raz jej się trafiło dostać ocenę niedostateczną z fizyki, co opłakała serdecznie. źródło: NKJP: 49 lat po maturze, Dziennik Polski, 2003-09-27

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opłakałem +(e)m opłakał	opłakałam +(e)m opłakała	opłakałom +(e)m opłakało	opłakaliśmy +(e)śmy opłakali	opłakałyśmy +(e)śmy opłakały
2 os.	opłakałeś +(e)ś opłakał	opłakałaś +(e)ś opłakała	opłakałoś +(e)ś opłakało	opłakaliście +(e)ście opłakali	opłakałyście +(e)ście opłakały
3 os.	opłakał	opłakała	opłakało	opłakali	opłakały

bezosobnik: opłakano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		opłaczmy
2 os.	opłacz	opłaczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opłakałbym bym opłakał	opłakałabym bym opłakała	opłakałobym bym opłakało	opłakalibyśmy byśmy opłakali	opłakałybyśmy byśmy opłakały
2 os.	opłakałbyś byś opłakał	opłakałabyś byś opłakała	opłakałobyś byś opłakało	opłakalibyście byście opłakali	opłakałybyście byście opłakały
3 os.	opłakałby by opłakał	opłakałaby by opłakała	opłakałoby by opłakało	opłakaliby by opłakali	opłakałyby by opłakały

bezosobnik: opłakano by

bezokolicznik: opłakać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: opłakawszy

gerundium: opłakanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: opłakany

odpowiednik aspektowy: opłakiwać

+

opłakać

+

KOGO/CO + (JAK)

Zob. płakać