opłakać
-
płacząc lub ubolewając nad czymś, wyrazić swój głęboki żal i następnie pogodzić się ze stratą
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
- opłakać zmarłego; stratę, śmierć
-
Byłam pewna, że nie żyje. Dałam na mszę. Opłakałam.
źródło: NKJP: Michał Komar: Wtajemniczenia, 2009
Teraz, kiedyśmy już opłakali trzecią z kolei fabrykę samochodów utraconą na rzecz sąsiadów, warto zastanowić się na sucho, czy rozpaczać warto.
źródło: NKJP: Andrzej Krzysztof Wróblewski: Pogonić prezydenta, Gazeta Krakowska, 2004-03-22
Krok po kroku mogłyśmy pracować nad sposobem, w jaki pacjentka może opłakać w procesie żałoby swoje dzieciństwo, pożegnać się z iluzją, że jej opiekunowie ją kochali jako autonomiczną osobę, a jednocześnie zachować jakiś fragment realnej relacji ze starzejącymi się rodzicami [...].
źródło: NKJP: Katarzyna Schier: Piękne brzydactwo. Psychologiczna problematyka obrazu ciała i jego zaburzeń, 2009
Takie jest właśnie moralne i duchowe sedno sprawy: opłakać cierpienie polskich Żydów i wyrazić skruchę za tę jego część, którą spowodowali Polacy.
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Na kolanach, Polityka, 2001-06-02
Raz jej się trafiło dostać ocenę niedostateczną z fizyki, co opłakała serdecznie.
źródło: NKJP: 49 lat po maturze, Dziennik Polski, 2003-09-27
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. opłaczę
opłaczemy
2 os. opłaczesz
opłaczecie
3 os. opłacze
opłaczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. opłakałem
+(e)m opłakał
opłakałam
+(e)m opłakała
opłakałom
+(e)m opłakało
opłakaliśmy
+(e)śmy opłakali
opłakałyśmy
+(e)śmy opłakały
2 os. opłakałeś
+(e)ś opłakał
opłakałaś
+(e)ś opłakała
opłakałoś
+(e)ś opłakało
opłakaliście
+(e)ście opłakali
opłakałyście
+(e)ście opłakały
3 os. opłakał
opłakała
opłakało
opłakali
opłakały
bezosobnik: opłakano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. opłaczmy
2 os. opłacz
opłaczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. opłakałbym
bym opłakał
opłakałabym
bym opłakała
opłakałobym
bym opłakało
opłakalibyśmy
byśmy opłakali
opłakałybyśmy
byśmy opłakały
2 os. opłakałbyś
byś opłakał
opłakałabyś
byś opłakała
opłakałobyś
byś opłakało
opłakalibyście
byście opłakali
opłakałybyście
byście opłakały
3 os. opłakałby
by opłakał
opłakałaby
by opłakała
opłakałoby
by opłakało
opłakaliby
by opłakali
opłakałyby
by opłakały
bezosobnik: opłakano by
bezokolicznik: opłakać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: opłakawszy
gerundium: opłakanie
liczba pojedyncza liczba mnoga M. opłakanie
opłakania
D. opłakania
opłakań
C. opłakaniu
opłakaniom
B. opłakanie
opłakania
N. opłakaniem
opłakaniami
Ms. opłakaniu
opłakaniach
W. opłakanie
opłakania
imiesłów przymiotnikowy bierny: opłakany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. opłakany
opłakany
opłakany
opłakane
opłakana
D. opłakanego
opłakanego
opłakanego
opłakanego
opłakanej
C. opłakanemu
opłakanemu
opłakanemu
opłakanemu
opłakanej
B. opłakanego
opłakanego
opłakany
opłakane
opłakaną
N. opłakanym
opłakanym
opłakanym
opłakanym
opłakaną
Ms. opłakanym
opłakanym
opłakanym
opłakanym
opłakanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. opłakani
opłakani
opłakane
opłakane
D. opłakanych
opłakanych
opłakanych
opłakanych
C. opłakanym
opłakanym
opłakanym
opłakanym
B. opłakanych
opłakanych
opłakanych
opłakane
N. opłakanymi
opłakanymi
opłakanymi
opłakanymi
Ms. opłakanych
opłakanych
opłakanych
opłakanych
odpowiednik aspektowy: opłakiwać
-
+ opłakać + KOGO/CO + (JAK) -
Zob. płakać