monosemia
-
jęz. fakt posiadania przez wyraz lub określone połączenie wyrazów tylko jednego znaczenia
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
synonimy: jednoznaczność
sprzeczne: polisemia
wieloznaczność
-
Cechy języka prawa niekiedy odbiegają od powyższych charakterystyk, np. monosemia występuje równolegle z polisemią.
źródło: Joanna Grzybek: Alternatywne metody rozwiązywania sporów w przekładzie chińsko-polskim i polsko-chińskim, 2013 (legilinguistics.amu.edu.pl)
[...] mówi się o monosemii jako o niezłamanej zasadzie tłumaczenia terminologii specjalistycznej. Zgodnie z tą zasadą jeden termin w języku źródłowym powinien mieć jeden ekwiwalent w języku docelowym.
źródło: Internet: forum.mlingua.pl
Aby lepiej zrozumieć niektóre postulaty terminologiczne, zdecydowaliśmy się na omówienie relacji logicznych (hiperonim - hiponim) oraz częściowych (część - całość) między terminami oraz relacji semantycznych między terminami włączając w to monosemię, mononimię, synonimię i antonimię oraz polisemię i homonimię.
źródło: Ivan Fosin: Jezik prava i njegovo prevođenje u poljsko - hrvatskom kontekstu, 2013 (darhiv.ffzg.unizg.hr)
Podtrzymując przekonanie o przyrodzonej niestabilności znaczenia i o jego indeterminacji, kwestionując dotychczasowe kryteria obiektywizacji, uprawomocnienia i wartościowania interpretacji [...], głosząc przekonanie o wielości interpretacji, oraz przyjmując ideę dyseminacji (niekontrolowanego wytwarzania znaczeń) w miejsce monosemii i polisemii, radykalizowali oni założenia tradycyjnej hermeneutyki literackiej.
źródło: NKJP: encyklopedia.pwn.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. monosemia
monosemie
D. monosemii
monosemii
neut monosemij
char C. monosemii
monosemiom
B. monosemię
monosemie
N. monosemią
monosemiami
Ms. monosemii
monosemiach
W. monosemio
monosemie
-
może ang. monosemy
gr. mónos 'sam, jeden, jedyny, pojedynczy' + gr. sē̃ma 'znak'