konfidentka

  • kobieta , która współpracuje z policją albo innymi podobnymi służbami i potajemnie informuje je o działaniu innych osób
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

    • konfidentka gestapo, UB
  • Wydała go konfidentka gestapo. W więzieniu w Mysłowicach pastwiono się nad nim okrutnie, jego ciało było jedną wielką raną, ale potrafił się zgłosić, żeby odebrać dodatkowe baty za innego, słabszego współwięźnia.

    źródło: NKJP: Grażyna Kuźnik: Pamiętajcie o waszym Haniku, Dziennik Zachodni, 2006-11-03

    Ostrzeżono go, że Dzidka jest konfidentką, że nie przyjechała z Koszalina, tylko z Warszawy, gdzie w Pałacu Mostowskich działała w areszcie jako konfidentka.

    źródło: NKJP: Więźniowie miłości, Gazeta Wyborcza, 1993-06-29

    Akurat wiedział, że faceta zabiła trzydziestoletnia prostytutka Kryśka Grubaska, też konfidentka. Donosiła na sąsiadki z celi albo na sąsiadów z kamienicy w zależności od tego, czy była na wolności, czy za kratami.

    źródło: NKJP: Igor T. Miecik, Piotr Pytlakowski: Niebezpieczne związki, Polityka, nr 2470, 2004-09-18

    Od chwili podpisania takiej ugody musiało jednak upłynąć kilka miesięcy potrzebnych na gruntowne urobienie konfidentki.

    źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Historia i zakonnica, Gazeta Wyborcza, 1993-09-08

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. konfidentka
    konfidentki
    D. konfidentki
    konfidentek
    C. konfidentce
    konfidentkom
    B. konfidentkę
    konfidentki
    N. konfidentką
    konfidentkami
    Ms. konfidentce
    konfidentkach
    W. konfidentko
    konfidentki
  • bez ograniczeń + konfidentka +
    (KOGO/CZEGO)
  • Zob. konfident

CHRONOLOGIZACJA:
1685, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 26.06.2017