konfidentka
-
kobieta , która współpracuje z policją albo innymi podobnymi służbami i potajemnie informuje je o działaniu innych osób
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: denuncjatorka
donosicielka
-
- konfidentka gestapo, UB
-
Wydała go konfidentka gestapo. W więzieniu w Mysłowicach pastwiono się nad nim okrutnie, jego ciało było jedną wielką raną, ale potrafił się zgłosić, żeby odebrać dodatkowe baty za innego, słabszego współwięźnia.
źródło: NKJP: Grażyna Kuźnik: Pamiętajcie o waszym Haniku, Dziennik Zachodni, 2006-11-03
Ostrzeżono go, że Dzidka jest konfidentką, że nie przyjechała z Koszalina, tylko z Warszawy, gdzie w Pałacu Mostowskich działała w areszcie jako konfidentka.
źródło: NKJP: Więźniowie miłości, Gazeta Wyborcza, 1993-06-29
Akurat wiedział, że faceta zabiła trzydziestoletnia prostytutka Kryśka Grubaska, też konfidentka. Donosiła na sąsiadki z celi albo na sąsiadów z kamienicy w zależności od tego, czy była na wolności, czy za kratami.
źródło: NKJP: Igor T. Miecik, Piotr Pytlakowski: Niebezpieczne związki, Polityka, nr 2470, 2004-09-18
Od chwili podpisania takiej ugody musiało jednak upłynąć kilka miesięcy potrzebnych na gruntowne urobienie konfidentki.
źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Historia i zakonnica, Gazeta Wyborcza, 1993-09-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konfidentka
konfidentki
D. konfidentki
konfidentek
C. konfidentce
konfidentkom
B. konfidentkę
konfidentki
N. konfidentką
konfidentkami
Ms. konfidentce
konfidentkach
W. konfidentko
konfidentki
-
+ konfidentka + (KOGO/CZEGO) -
Zob. konfident