ciamajdowato

  • pot.  pejorat.  w sposób charakterystyczny dla kogoś, kogo można nazwać ciamajdą
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    sprawność i wydolność organizmu

  • Chodzili leniwie, ciamajdowato niedbale, aczkolwiek bardzo swobodnie. Chód Polaków był, w porównaniu z czeskim, zdecydowanie szybszy [...].

    źródło: Maciej Lipka: Błyszczeć niczym foka, 2015(books.google.com)

    Postanowił zrobić sobie ciasto. Ale jakoś tak ciamajdowato połączył mąkę z wodą, że ciasto było bardzo rzadkie.

    źródło: Internet: weshalom.pl

    Obserwował jak młodszy ciamajdowato nawija makaron na widelec, żeby potem włożyć go do ust, brudząc się przy tym po policzkach i brodzie.

    źródło: Internet: www.wattpad.com

  • część mowy: przysłówek

CHRONOLOGIZACJA:
1959, J. Putrament: Fiołki w Neapolu, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 20.08.2018