komplemenciarz

  • mężczyzna, który lubi mówić innym komplementy
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • W powszechnej opinii anegdociarz, komplemenciarz, dusza towarzystwa [...], a przy tym człowiek uczynny i wrażliwy.

    źródło: NKJP: Sławomir Mizerski: Człowiek dobry na wszystko, Polityka, 2005-03-12

    Zawsze był komplemenciarzem w stosunku do pań, elegancki, wesoły, takiego zapamiętam.

    źródło: NKJP: Katarzyna Sułkowska: Nasz doktor Szczepcio, Gazeta Krakowska, 2006-10-28

    Nie należał do zdawkowych komplemenciarzy i potrafił od czasu do czasu wygarnąć komuś prawdę w oczy.

    źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. komplemenciarz
    komplemenciarze
    ndepr
    komplemenciarze
    depr
    D. komplemenciarza
    komplemenciarzy
    C. komplemenciarzowi
    komplemenciarzom
    B. komplemenciarza
    komplemenciarzy
    N. komplemenciarzem
    komplemenciarzami
    Ms. komplemenciarzu
    komplemenciarzach
    W. komplemenciarzu
    komplemenciarze
    ndepr
    komplemenciarze
    depr
  • Od:  komplement 

CHRONOLOGIZACJA:
1902, SJPWar
Data ostatniej modyfikacji: 10.06.2017